De Werkkostenregeling
Per 1 januari 2011 is de werkkostenregeling van kracht. Dit houdt mede in dat de huidige regelingen voor onbelaste vergoedingen en verstrekkingen ingrijpend gaan wijzigen. Deze wijzigingen hebben als doel “lastenverlichting”.
De werkkostenregeling beidt de werkgever op jaarbasis een vrije ruimte van 1,4% van de fiscale loonsom over dat jaar. Deze vrije ruimte kan de werkgever benutten voor belastingvrije vergoedingen en verstrekkingen aan het personeel. Binnen de werkkostenregeling is het niet nodig om de verstrekkingen en vergoedingen per werknemer te administreren, maar dit kan voor alle medewerkers gezamenlijk.
Komen de vergoedingen en verstrekkingen uit boven de vrije ruimte, dan is de werkgever over dat surplus een eindheffing van 80% verschuldigd. De werkgever kan deze eindheffing voorkomen door bepaalde vergoedingen en verstrekkingen niet als “werkkosten” aan te merken. De vergoeding / verstrekking wordt dan bij het loon van de werknemer geteld en de werknemer wordt ermee belast.
Naast de werkkostenregeling blijven er een aantal gerichte vrijstellingen bestaan. Deze tellen dus niet mee voor de werkkostenregeling.
Zoals eerder al vermeld gaat deze regeling per 1 januari 2011 in. Om werkgevers voldoende tijd te geven om de gevolgen van deze regeling te beoordelen, bestaat de mogelijkheid om nog gedurende 3 jaren de huidige fiscale regels te gebruiken. Uiterlijk per 1 januari 2014 moeten alle werkgevers de werkkostenregeling ingevoerd hebben.
Graag rekenen wij u voor of u de nieuwe werkkostenregeling nu al moet invoeren of dat u beter kunt wachten. Neem hiervoor vrijblijvend contact met ons op om uw mogelijkheden te inventariseren.
